Atjonie, het einde van de weg

825

Het avontuur begint vandaag, met een lange rit van ongeveer drie uur naar het plaatsje Atjonie en letterlijk ”het einde van de weg”. Vanuit hier varen we de Suriname Boven rivier op met eiland Isadou als bestemming. We zullen een paar dagen in de jungle blijven en dan weer terug gaan naar de stad Paramaribo.

Taxi

We worden al vroeg, negen uur in de ochtend, opgehaald door een taxibusje. Het is nog vroeg maar belooft al een erg warme dag te worden vandaag. Gelukkig hoeven we geen andere mensen op te halen en zitten we samen in de taxi. Eigenlijk zou de eigenaar van het eiland Isadou ons ophalen maar hij kon toch niet en heeft zijn broer gestuurd.

Het is al erg druk in de stad en het duurt even voor we Paramaribo uit zijn. Onderweg is er al veel te zien en verveel ik me zeker niet! Overal langs de weg zie je marktkraampjes waar de lokale bevolking krabben, groenten en handwerk verkoopt.

Ergens doet het land mij veel denken aan Azië, door de huisjes en de kraampjes overal langs de wegen. Over het algemeen is de weg best goed geasfalteerd. Dit is nog maar voor een paar jaar, zo vertelt onze chauffeur. Vroeger lag er geen asfalt en was heel de weg naar Atjonie, het einde van de weg, gewoon van kleigrond.
Toch hebben we nu ook vrij slechte stukken in de weg.

Atjonie

Onderweg was het ook nog even goed schrikken. Op een smalle tweerichtingsweg, lag er ineens een hele boom over onze weghelft heen. Bizar! Gelukkig lette onze chauffeur goed op en kwam er geen tegenligger. We stopten halverwege even bij een soort wegrestaurant. Ze verkopen hier gewoon kaaiman sate! Dat schijnt hier veel gegeten te worden.

We komen aan bij Atjonie, het einde van de weg! Dit is serieus al een hele belevenis opzicht! De weg stopt hier en gaat over in de rivier. Er liggen tientallen gekleurde bootjes (korjaal) klaar om mensen en spullen te vervoeren naar de dorpen aan de rivier. We hebben er drie uur over gedaan om hier te komen. Het is dus midden op de dag en de zon brand echt onwijs! Onze koffers worden ingeladen maar we moeten nog even wachten op andere passagiers dus zoeken we een schaduwplekje en houden alles in de gaten.

Het is zo leuk om te zien hoe de mensen hier druk bezig zijn met hun werkzaamheden. Het inladen van korjalen (bootjes) of zichzelf wassen in de rivier, korjalen die aanmeren of juist wegvaren. Echt alles wordt in de kleine smalle korjalen geladen. Van koffers, voedsel tot hele matrassen!! Ik zie zelfs dat een paar mensen bezig zijn om water te hozen uit een korjaal met een kommetje. Vanaf Atjonie bereik je alle dorpen die aan de Suriname rivier liggen. 

Korjaal

We mogen naar de korjaal die ons naar Isadou zal varen. Wauw wat een hitte, we zitten nog even stil midden in de brandende zon op het water. Ik voel me zo net een gebakken eitje!
Voor in de korjaal staat alle bagage onder een groot zeil. Achterin zit de bootsman, ongelooflijk hoe handig deze man zijn balans kan houden wanneer hij over de rand van de korjaal balanceert en naar achter loopt.

Here we go, de Suriname Boven rivier op. Er zit een motortje achterop de korjaal. Heerlijk zeg dit varen. Het is echt schitterend de natuur hier rondom! We varen echt door de jungle!
De bootsman moet nog goed opletten om tussen de rotsen door te varen. Soms kan de korjaal er maar net doorheen. Ik vind het varen heel leuk. We zien verschillende dorpen langs de rivier.

De Marron bevolking, voornamelijk de vrouwen en kinderen, zien we veel in de rivier. Ze doen hun was en afwas in de rivier. De kleding ligt dan te drogen op de rotsen, dit levert een heel mooi plaatje op! Ik vind het erg bijzonder om hier te zijn en te zien hoe deze mensen leven. Het is soms net alsof ik in een geschiedenisboek ben gestapt. Het is bijna niet voor te stellen als je het zelf niet gezien hebt.

Isadou

Na een kleine drie kwartier varen komen we aan bij een eilandje dat middenin de rivier ligt. Isadou is een soort van vakantie eiland waar ook lokale mensen komen ontspannen. Je zit wel helemaal back to basic in een hutje in de jungle! Je moet dus niet denken dat je alle luxe hebt. We stappen uit de korjaal en moeten een wankele houten trap op om bij de huisjes te komen. Het doet me een beetje denken aan scoutingkamp. Er zijn verschillende grotere ruimtes waar er gegeten en gedronken kan worden. Dit doe je dan ook in een wat grotere groep.

Wij worden ingedeeld bij mensen die al vaker op dit eiland zijn geweest. We hebben wel een eigen slaaphutje. Een toilet is er wel en een douche is een straal koud water uit de rivier. Verder is er alleen in de avond vanaf zeven uur stroom. In het begin dacht ik oh jee, hoe ga ik deze dagen doorkomen. Maar juist doordat je niks hebt, en wel de bijzonder mooie natuur om je heen wordt je heel ontspannen en is het zo gaaf!

Een tip is wel maak geen foto’s van de bevolking. Zij willen dit niet en kunnen behoorlijk boos worden. Ze denken dat hun ziel dan afgenomen wordt door de foto. Wanneer je Suriname gaat bezoeken, ga dan zeker een tripje maken naar het binnenland!
In mijn volgende blog meer over Isadou en wat er te doen is;)