Isadou, back to basic

787

Onze eerste kennismaking met het binnenland van Suriname is heel bijzonder! Isadou, een klein eiland midden in de Boven Suriname rivier, is onze verblijfplaats voor de komende dagen. Suriname is het groenste land ter wereld. Ruim tachtig procent is het Amazone regenwoud. 
Diep in het regenwoud (jungle) wonen de Marrons, dit zijn afstammelingen van gevluchte slaven die hier een vrij leven opbouwden. Doorgaande wegen zijn er niet in de jungle, de Boven Suriname rivier is de levensader.

Isadou

De lodges op Isadou zijn van een lokaal Marron echtpaar. Selientje en Andre zijn afkomstig van de saramaccanen. Dit is een van de zes Surinaamse Marron stammen. Isadou betekent welkom in het Saramaccaans.

We komen laat in de middag aan op Isadou eiland na een uurtje varen in een korjaal . We worden verwelkomt door Selientje en Andre en krijgen een Lodge toegewezen voor ons verblijf. Daarna worden we bij een aantal andere mensen ingedeeld om gezamenlijk te eten in een groter verblijf.

In mijn vorige blog over Atjonie, het einde van de weg, heb je kunnen lezen dat de voorzieningen minimaal zijn en het voor ons echt even back to basic is.

Eerst gaan we het eilandje verkennen. Je kunt een rondje lopen, er staan overal rondom lodges en in het midden een groot grasveld waar ze in de avond een gezellig kampvuur maken. De rivier ligt rondom het eiland. Onze logde heeft ook een achterdeur en een soort tuintje waar we kunnen relaxen in onze hangmatten. We hebben uitzicht over de Sula. Dit is een stroomversnelling in de rivier waar je in kunt badderen.

Eten en drinken

In de algemene Lodge waar je met een groep mensen samen eet, kun je de hele dag door eigenlijk drinken en eten pakken. Selientje maakt al het eten zelf met hulp van de lokale mensen die op JawJaw wonen. Dit is een dorpje aan de overkant van Isadou.
Het drinken staat in grote koelboxen en er is thee en koffie. Het eten is heerlijk! Veel kip en nasi. Maar het ontbijt is ook erg goed met gebakken ei en de kruiden die ze hier gebruiken zijn lekker. Veel komt van een eigen kostgrondje maar ze halen ook een keer per week spullen uit de stad. Hiervoor moeten ze eerst met de korjaal en dan nog met de auto drie uur rijden en dan nog terug. Het is een heel gedoe maar ze hebben het er voor over.

De afwas wordt gedaan door de vrouwen, ze wassen alles in de rivier. Dit levert een schitterend plaatje op met alle gekleurde borden en kommen op de rotsen die liggen te drogen.

relax time

Ik moet echt heel erg wennen aan het idee back to basic. Je hebt geen wifi, alleen stroom vanaf 19:00, geen tv enz. Ik moet zeggen dat ik eerst dacht, oh jee, wat moeten we hier al die tijd gaan doen? Best verwend eigenlijk he. Maar na een tijdje is dat gevoel compleet verdwenen en eerlijk, ik voel me helemaal tot rust komen.

Juist doordat je die dingen niet hebt, ga je gewoon relaxt een paar uur in je hangmat liggen slapen of met een boekje. Wat helemaal relaxt is, om in je hangmat gewoon te kijken en te luisteren naar het geluid van de jungle en Sula. Dan ga je even afkoelen in de Sula en blijf je weer gewoon zitten kijken en luisteren naar alle natuurgeluiden om je heen. Het is echt prachtig en je komt helemaal tot rust!

Het klinkt misschien cliché, maar je gaat je realiseren  dat het heel bijzonder is dat je gewoon in de Sula middenin het amazonegebied zit, wat mij een heel rijk gevoel geeft, en het heeft werkelijk niets met geld te maken. Hoe gaaf is dat?!

Kaaimannen spotten

De eerste avond staat er voor ons gelijk een leuke en spannende trip gepland. Samen met vijf anderen gaan wij om elf uur een korjaal in om kaaimannen te spotten. Wauw, wat is het hier donker! In ons landje Nederland is het nooit echt donker, dat weet ik nu. Samen met een gids en onze zaklampen gaan we de rivier op in het pikkedonker. Je ziet echt helemaal niks!

De bootman (Andre) is zo geoefend in het varen over de rivier dat hij met een paar keer schijnen van de zaklamp precies om alle rotsen heenvaart. Ik heb zoveel respect voor deze man. Hij heeft een zaklamp op zijn hoofd en schijnt een aantal keer heen en weer en ja, daar gaan we, hij heeft een kaaiman gezien. Wauw, dit is echt zo gaaf! We zijn heel dichtbij en de kleine kaaiman blijft ook gewoon netjes zitten voor de foto! Zo doen we dit nog een aantal keren en we zien steeds grotere kaaimannen. Uiteindelijk hebben we er vijf mogen zien!

Ik ben zelf helemaal onder de indruk van de mooie, heldere sterrenhemel. Het is prachtig!!! Ik heb nog Nooit zoiets moois gezien! En dan in de korjaal op de rivier met het geluid van de rivier, krekels en andere junglegeluiden. Ik droom hier echt weg en zou de hele nacht wel in het bootje kunnen staren naar de sterren, zo mooi!

Lokaal dorpje bezoeken

De tweede dag gaan we al gelijk na het ontbijt met de korjaal weg. We hebben een gids bij ons maar die spreekt eigenlijk alleen saraccamaans. Dus gelukkig hebben wij Henry bij ons, hij woont in Suriname en is met drie andere Nederlanders mee gekomen naar Isadou. Hij vertaalt alles en vertelt ook dingen die hij zelf weet over het leven in de dorpjes in het binnenland.

Ik vind het heel interessant. We worden met de korjaal afgezet bij een dorpje waar eigenlijk normaal geen toeristen komen. We mogen ook niet zomaar foto’s maken uit respect voor de mensen. Er komt een oude man uit een hutje, dit schijnt de Kapitein van het dorp te zijn. We vragen toestemming om het dorp te bezoeken en geven hem een flesje water en een sigaretje. Iedereen geeft hem een hand en we mogen het dorp in.

Primitief

Ik vind het heel mooi en bizar om te zien hoe deze mensen leven. In onze wereld kun je je bijna niet voorstellen dat mensen nog zo primitief leven. Ze vangen regenwater op in een ton en als het niet regent komt al het water uit de rivier! Ze wassen zichzelf in de rivier maar ook de kleding. De hutjes zijn zo schattig, allemaal van hout en takken. Soms staan er wat moderne huisjes waarvan het dak met spaanplaten belegd is en er zijn af en toe bruggen gebouwd. Henry vertelt ons dat dit door de regering wordt gedaan als het bijna verkiezingstijd is. Zo willen ze stemmen in ruil voor voorzieningen voor het dorp.

Tijdens ons bezoek aan het dorp zien we allemaal kleine kinderen. Ze komen gelijk naar ons toe en we geven ze wat lekkers, heel schattig! Ook zie ik 2 jongens met een kapmes de jungle in verdwijnen en even later komen ze terug met een dode boomkip (leguaan). Dit staat vanavond op het diner.

We lopen een stukje verder door de jungle naar een ander dorp, JawJaw genoemd. We komen bij een klein beekje met heel helder en koud water. Dit kunnen de dorpelingen dus drinken. JawJaw is een dorpje aan de overkant van Isadou. De dorpelingen hier zien vaker toeristen en zijn er ook meer op ingesteld. Maar ook hier willen ze niet dat je foto’s maakt. Vanaf Jawjaw varen we een klein stukje naar Isadou. Normaal als het water laag staat kun je over de rotsen naar Isadou lopen.

Slapen

De nachten zijn even wennen. Het is zo donker hier, je ziet echt bijna niks. In Nederland is het eigenlijk nooit echt donker vergeleken met hier. ‘s Avonds zit je bij de schemer in je hangmat naar de Sula te staren en vliegen er ineens allemaal vleermuizen rond. Dan gaat het ineens hard en is het binnen no time echt donker. We slapen wel in een normaal bed, met een klamboe om je heen tegen de vleermuizen en beestjes haha. Het is handig om een zaklamp mee te nemen wanneer je hierheen gaat! Zo lig ik nog even in het donker te staren, te bedenken wat we allemaal gezien hebben vandaag, te denken aan hoe bijzonder deze reis is en hier te mogen zijn, te luisteren naar de nachtgeluiden van de jungle en rustig in slaap te vallen.