Living Abroad in New York

519

Voor deze rubriek zijn we op zoek naar Nederlanders die nu in het buitenland wonen. We zijn erg nieuwsgierig hoe hun leven er nu uitziet en of het totaal anders is dan hier. Daarom stellen we ze tien vragen. 
Peter woont op het moment in New York, wie droomt daar nou niet van?! Lees hier hoe zijn dagen eruit zien en welke tips hij heeft.

Stel jezelf eens voor

Ik ben Peter, 47 jaar en woon in White Plains New York USA sinds september 2017.

In welk land ben je gaan wonen en waarom?

Wij zijn naar USA verhuisd voor een periode van drie jaar, omdat mijn vrouw de mogelijkheid had om voor de Nederlandse Defensie daar te gaan werken.

Hoe ziet jouw leven er nu uit daar?

Dit is een heel interessante vraag. Je zou deze vraag natuurlijk heel makkelijk kunnen beantwoorden door te schrijven wat je nu doet, maar had ik van tevoren kunnen bedenken wat ik nu doe en is dit ook wat ik echt wil of wilde?

In mijn geval zijn we hier zoals ik al schreef voor drie jaar. Vele expats, of Nederlandse expats, variëren hierin. Sommigen een half jaar, uitlopend tot 5 jaar of zelfs veel langer. Ik ken zelfs mensen die hier begonnen zijn met een periode voor vier jaar en pas na een jaar of acht weggingen.

Ik kan mij nog herinneren voordat wij hierheen gingen dat ik zei dat ik wel moest kunnen werken en dus een werkvergunning nodig had. In ons geval was dat geen probleem dus ik mocht/mag werken. Nu naar de werkelijkheid…..Komende in een vreemd land duurt het toch echt wel zo`n driekwart jaar om een gesetteld, aangepast en een gevoel van thuis te creëren. Uiteraard staat nergens omschreven hoe lang het duurt voordat je het gevoel hebt “gesetteld” te zijn. Maar probeer je maar eens voor te stellen dat je helemaal overnieuw moet beginnen met alles……

De grootste schok is eigenlijk wel geweest dat Europeanen (en ik zeg expres Europeanen, welke ik later nog wel eens kan uitleggen), denken dat de USA zo’n westers land is vergelijkbaar met Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Engeland, Frankrijk, Griekenland etc.…..

Nu, ik kan je echt vertellen dat de USA in heel veel gevallen meer weg heeft van een Afrikaans land dan een Europees land. Voor de mensen die wel eens in Manhattan en in de staat New York geweest zijn, kunnen het wel beamen dat het wegdek in menig Afrikaans land beter is aangelegd dan hier.

Even maar terug naar de vraag. Van de drie jaar dat we hier zijn kan je wel een onderscheid maken, van het eerste jaar settelen, tweede jaar wordt dan de uitdaging met hoe hou je jezelf bezig en het derde jaar ga je al afbouwen en voorbereiden op de terugkeer.

Ik mocht dus wel werken maar in de praktijk blijkt dat wetgeving en bilaterale afspraken tussen de landen het wel eens heel ingewikkeld kunnen maken. Uiteindelijk is wel willen werken niet meer de vraag, maar heeft het nog zin en levert het ook nog wat op uiteindelijk.

We gaan niet werken om er vervolgens niets aan over te houden, toch? Dus niet alleen wetgeving, maar ook verzekeringen zitten hierbij in de weg. Daarnaast in mijn geval, omdat mijn twee kinderen nog in Nederland wonen, zet het ook mijn agenda onder druk m.b.t. bewegingsvrijheid om hun op te zoeken en vice-versa. Hier heb ik ook nog een aantal verplichtingen m.b.t. het werk van mijn vrouw en vakantie dagen krijg je hier ook niet in overvloed.

Na deze zoektocht van hoe het precies geregeld is, wat wil ik nu en wat is haalbaar, heb ik besloten om niet meer te gaan werken. M.a.w. ik heb al ruim twee jaar geen werk meer. Daar tegenover staat dat ik dingen gedaan heb die ik anders nooit gedaan zou hebben.

Ik heb verschillende online cursussen gedaan van diverse universiteiten over de hele wereld. Cursussen variërend van, Russische geschiedenis, Terrorisme en Counterterrorisme, Understanding Terrorism, Russische transitie van Communisme naar Kapitalisme,  Geopolitics of Europe en ben nu bezig met de afronding van Understanding Research. Daarnaast doe ik al een paar maanden Spaans en ben ik bezig met HBO Leidinggeven en Coachen.

Heb jij je veel moeten aanpassen aan het land/ de mensen?

Ik denk dat deze vraag altijd wel met ja beantwoord dient te worden. Kijk maar eens naar ons eigen land. Hoe veel verschillen wij al als Westerling t.o.v. de Friezen, Groningers, Brabanders etc. Wij vieren Sinterklaas op vijf december, terwijl de Duitsers het op zes december vieren.

Dan gaan we nu een oceaan over, komen in een land met ongeveer 330 miljoen inwoners. Daarnaast wil ik nog wel wat toevoegen aan de vraag: “Heb je je veel moeten aanpassen?”. Naar mijn idee dekt dit niet helemaal de lading omdat ja, uiteraard pas je je aan, aan een aantal “systemen” omdat deze zo nu eenmaal hier werken, maar je leert enorm veel van heel veel andere culturen, waarden en normen die jezelf tot een veel ruimdenkender persoon kunnen maken. Je leert dus veel meer dan je je moet “aanpassen”.

Wat mis je het meeste aan Nederland?

Uiteraard zijn er heel aardige Amerikanen, waarmee je echt kan lachen en leuke gesprekken kan hebben. Er zijn voorbeelden van die iedereen waarschijnlijk wel kent, je loopt een winkel binnen en de kassière of winkelbediende vraagt aan je hoe het met je gaat.

Als Nederlander denk je toch lekker nuchter en denk je, lekker belangrijk zeg, kom hier wat om te kopen en niet om mijn life story te vertellen. Overigens, ze zitten hier ook niet op te wachten. Ik heb het overigens wel eens gedaan, om te antwoorden dat ik een slechte dag had omdat mijn auto niet startte en te laat kwam en vervolgens mijn afspraak moest afzeggen. Erg leuk om te zien hoe snel ze niet wat anders willen gaan doen.

 

Uiteindelijk zie je dat Amerikanen wel wat roepen, maar menen het vaak niet. In het “gewone” leven met Amerikanen is het moeilijk om nu echt eens te begrijpen wat ze bedoelen met zullen we eens een biertje gaan drinken? Ik zit nog steeds op de uitnodiging te wachten. Of ze bedoelen iets in de trant van, je bent een leuke vent waar ik best wel eens een biertje mee zou kunnen gaan drinken. Je weet dus niet waar je nu echt aan toe bent. Dat mis ik dus wel in Nederland, die nuchterheid en directheid.

Heb je wel eens lastige momenten en wat doe je dan?

Lastige momenten zijn er altijd. Er is nooit iets wat alleen maar leuk of alleen maar niet leuk is. Het missen van mijn kinderen, een baan, verantwoordelijkheid en vrienden. In ieder geval zal de mening van de werkende partner wellicht anders in zijn.

Gelukkig, zoals ik eerder genoemd heb zijn er heel veel mooie, leuke en interessante momenten, waar je naar uitkijkt of op terugkijkt, wat uiteindelijk een heel mooie ervaring oplevert. Praten met andere expats is een heel leuke oplossing voor een aantal zaken, omdat je zal zien dat expats (het maakt dus niet uit uit welk land ze komen) met soortgelijke of dezelfde problemen rondlopen. Expats begrijpen expats, omdat ze expats zijn.

Wat zijn de hoogtepunten die je hebt meegemaakt?

Te veel om op te noemen. Heel veel gezien van de mooie Amerikaanse natuur, inmiddels meer dan twintig Staten geweest, maar ook de omringende landen, Honduras, Belize, Canada, Kaayman eilanden. Het meest waardevolle vind ik nog wel wat ik geleerd heb van diverse culturen, de internationale omgeving van vrienden. Ik kan wel zeggen dat ik inmiddels op alle continenten van de aarde vakantie adresjes heb.

Hoe is het contact met Nederland? (familie/vrienden)

Mijn kinderen zijn overgekomen, ik ben regelmatig in Nederland voor ze. Vele vrienden zijn bij ons op bezoek geweest, dus tijd vliegt ook wel voorbij. Het is natuurlijk ook wel zo tegenwoordig met Facetime of Whatssapp, dat beeldbellen heel makkelijk is en gaat.

Hoe denk je dat jouw toekomst eruit ziet?

Dit jaar komen wij weer terug. Aan alles komt een eind, dus de ervaring die ik hier heb opgedaan draag ik dagelijks met mij mee. Ik kijk ook weer uit naar het heerlijke Nederland. Ik voel mij wel bevoorrecht om deze kans gekregen te  hebben en kan het ook zeker aanbevelen voor mensen die avontuurlijk zijn aangelegd.

Heb je tips voor anderen die graag in een ander land willen gaan wonen?

Voor diegene die voor zo`n keuze staan kunnen mij altijd vragen naar mijn ervaringen. Er zijn nl. heel veel tips, afhankelijk van de situatie. Denk bijvoorbeeld aan: leeftijd, regio, land, gaan kinderen mee, welke leeftijd hebben zij, mag partner werken, hoe oud ben jezelf, wat verwacht je en ga zo maar door. 

In ieder geval, het maakt niet uit hoe goed je je voorbereid, je zal zien dat er veel meer op je afkomt dan je überhaupt had kunnen verwachten, en kan je je dus nooit voor de volle 100%  op voorbereiden om naar een ander land gaan. Problemen zijn er om opgelost te worden en alles wat je niet hebt voorbereid heet ervaring opdoen.

Hier dus een kijkje in het leven van Peter vanuit New York. Als je meer vragen hebt kun je hieronder een bericht achterlaten. Of wil jij zelf jouw ervaring delen laat dan even een bericht en je email achter!

By: Peter